Mag het een metertje meer zijn?

Gisteren ben ik bij Rob geweest (degene van wie wij Daisy hebben gekocht).

Rob is voornemens geweest om Daisy zelf op te knappen. Aangezien Rob een eigen houtzagerij heeft en het hiermee ongelooflijk druk heeft lukte dat niet.

Na ruim twee jaar in een loods te hebben gestaan takelde Daisy steeds verder af.

Met pijn in zijn hart heeft hij maar ook zeker zijn vrouw afscheid moeten nemen van Daisy.

Rob was bereid om toch nog een beetje voor onze Daisy zorgen.

En gisteren heeft hij laten zien dat hij dat ook weldegelijk meende.

Toen ik hem vorige week beldde dat ik wel wat hout voor de vloer kon gebruiken was zijn antwoord opmeten en zeg maar wat je nodig hebt.

Dat heb ik geweten de ingeleverde lijst werd gisteren vakkundig afgewerkt.

Met grote zaagmachines werden alle planken, latten, balken tot op de millimeter op maat gezaagd. Heb je wel genoeg, is er wel goed gemeten, moet je niet een meter meer meenemen, straks kom je te kort. Onze bezorgde Rob heeft voldoende extra hout meegegeven zodat het aan Daisy niets zal ontbreken.

Rob hartstikke bedankt voor de levering van het hout. Fijn om zo enthousiaste medewerking te krijgen.

Van het weekend gaat er een groot gedeelte van de vloer worden geplaatst. Er liggen nu al een paar ribben, maar dat is voor de show.

Door Rene Griekspoor is er een geanodiseerde aluminium strip geleverd, deze moet straks bevestigd worden om de stevigheid terug te krijgen in de vloer. Ja, daar zijn we een beetje door heen gezakt een kleinigheidje dus.

De besmetters

Vandaag wederom hoog bezoek! Dit keer van de vrienden die ons besmet hebben met het SMV-virus, Marco en Brenda.
Marco is (g)een echte klusser en stak dan ook snel de handen uit de mouwen om….. de doos met stukjes paddo-bodem vast te houden voor de foto. Hij heeft hiermee wel het eerste paddenstoelen recept verdiend.

Brenda zit in het bestuur van de SMV-club en zal tijdens de bestuursvergadering ongetwijfeld verslag doen van de nieuwkomer Dreckige Daisy. Ze is het volkomen met ons eens: deze caravan wordt helemaal leuk!
Ondertussen is ook de deur helemaal uit elkaar gehaald en zoals we al dachten was deze volkomen rot. De deur is in goede handen bij Pa dus we maken ons geen zorgen: er komt binnenkort een perfecte deur retour.
Aankomende week zal worden gebruikt om een goed plan te maken voor de wederopbouw van de vloer en het vervangen van de spanten.
Naast deze weblog houden we ook een technisch fotoboek bij met foto’s van ieder detail en iedere stap; voorzien van gedetailleerde informatie.

Hulp is onderweg

Jawel hulp is onderweg!

Wat hebben ze nu toch gekocht moet hij gedacht hebben.

Een caravan merk sm... eh.. srv nee een WAT?

SMV uit 1974 nog nooit van gehoord.

Toen hij de caravan voor het eerst zag werd hij toch wel wat enthousiast, hoewel enthousiast... weten jullie wel hoeveel werk dat restaureren is????????????

Het enige wat we konden vertellen was: "heel veel".

Gelukkig waren we daar wel over eens.

We hebben het hier over Michels vader en niet zomaar een vader maar een hele handige!!!!

De caravan is een grondige inspectie ondergaan en wat we al eerder constateerde: hoe langer je ernaar kijkt hoe rotter hij wordt. We zagen het licht van binnen door het plaatwerk naar buiten schijnen en dat is echt niet goed!

Om er een beetje in te komen heeft hij de deur meegenomen welke aan de binnen zijde kapot is.

Achter het deurrubber is het hout een soort turf geworden een mooie klus en uitdaging om het weer perfect te maken. Want zo kennen we hem wel, het moet goed zijn.

Verder is de vloer er nog niet helemaal uit, problemen als rugpijn spelen op; tja... de 40 gepasseerd!

Maar ook ineens goed hout in plaats van de verpulverde vloer op stofzuigen vertragen de boel.

Morgen gaat het vast lukken.

Het lek is bovenwater

Tijd om jullie weer op de hoogte te brengen van de stand van zaken betreffende onze Dreckige Daisy;
Doordeweeks staat het klussen op een lager pitje daar er uiteraard ook nog bepaalde verplichtingen zijn naar de werkgever en gezin.

Na een lange week aan de vloer gewerkt te hebben is het eindelijk zover, de vloer is er nu bijna uit.
De meest lastige plekken zijn bijvoorbeeld bij de Lange Jan met al z'n leidingen(voor de leken onder jullie: het gaat hier over de kachel).
Gemiddeld 3 x per avond hameren op je hand is niet fijn maar doet wel pijn!
Zeker als je regelmatig op het zelfde plekje terecht komt.
Mijn handen zijn zowie zo gehandhaafd je schiet een keertje uit, stoot je zelf, grijpt in een splinter, schuurt ergens langs enz..
De zijwand van de toiletruimte en linnenkast blijven staan: de vloer kan er onder door gelegd worden. De koelkast is eruit…..
En jawel daar kwam het lek (of 1 van meerdere lekken)bovenwater. Het rooster aan de buitenzijde is gescheurd en het is zeer waarschijnlijk dat de achterliggende spant van de wand gefungeerd heeft als regenpijp uitmondend in de vloer. De bodem bestaat uit een aluminium plaat waardoor het onmogelijk is voor het water om z’n weg verder naar buiten te kunnen vinden. Op deze wijze had onze Daisy dus de badkuip uitgevonden!

Bij elkaar hebben we tot nog toe 3 wandspanten in de zijwanden gevonden die (gedeeltelijk) vervangen dienen te worden. Tegenvaller? NEE! Als je begint aan een restauratie weet je dat je gaandeweg meer tegen kan komen dan in eerste instantie met het blote oog zichtbaar is. Dus we zijn nog altijd optimistisch, vrolijk en bovenal trots op onze eigen Dreckige Daisy!!!!!

De vorige eigenaar bezit een houtzagerij en met hem hebben we inmiddels afspraken gemaakt over het benodigde hout en een dag om al het houtwerk op maat te zagen zodat het kant en klaar de caravan binnengebracht kan worden. Het afbreken kan dan eind volgende week over gaan in opbouwen. We gaan gestaag door want de deadline (Het SMV-voorjaarskamp half april) lijkt ver weg maar komt natuurlijk razendsnel dichterbij.

Voor de paddenstoelen hebben we een toepasselijk receptenboekje op de kop getikt dus hebben wij een leuke aanbieding voor alle lezers: bij afname van 1 kilo paddenstoelen doen wij er een GRATIS recept bij!

De ark van Noach

Ik heb het gevoel dat mijn man vreemd gaat.... en ik weet ook hoe ze heet: Daisy! Vanmiddag was hij alweer heel de middag bij haar. Leg maar eens uit wat zij heeft dat ik niet heb.


Het slopen gaat verder en er komen nog meer paddo's tevoorschijn. De vloer is zo ongelooflijk nat dat de zondvloed ongetwijfeld door deze caravan gespoeld moet zijn. En stop met zoeken want de Ark van Noach is gevonden. Er is nu een grote plank in het gangpad neergelegd om de kwetsbare bodem te beschermen.

De vensterbank is weg en nu is de natte groep aan de beurt om gedemonteerd te worden. Het demonteren gaat heel traag omdat alles gespaart moet blijven om straks onbeschadigd weer terug te kunnen plaatsen. Het is namelijk wel de bedoeling dat het een smv blijft met alle originele onderdelen.


En om de demontage periode nog wat te vertragen gaat uiteraard de pieper voor een binnenbrand in een flatgebouw. De caravan staat gestald in de kazerne dus het is niet ver lopen naar de blusvoertuigen. Er komen zo'n 30 man af op zo'n oproep en inmiddels hebben al die brandweermannen al kennis gemaakt met onze Daisy. Dat is handig want een ieder heeft wel ergens verstand van en dat zou in de loop van dit proces best eens van pas kunnen komen. Dus Daisy gooi al je charmes maar in de strijd om die mannen te vriend te houden!!!

Dreckige Daisy

Onlangs zijn wij de trotse bezitters geworden van een andere caravan wat op zich natuurlijk niet zo heel bijzonder nieuws is.

Maar... toch is dit anders. Het is namelijk een SMV oldtimer van wel 35 jaar oud!!! Aan de buitenkant ziet hij er van afstand nog heel goed uit maar zodra je een stap over de drempel zet wordt het direct duidelijk dat er nog wel ietsje pietsje in geklust moet worden. Te beginnen bij de bodem want daar groeien diep van binnen zoveel paddo's dat we daar met een beetje slim business plan best het gehele project mee kunnen financieren.

De caravan is dan ook op dit moment even gedoopt met de naam Dreckige Daisy maar we gaan er van uit dat zij straks uitgroeit tot de parel van de SMV Club!

Mede omdat de vorige eigenaars graag op de hoogte willen blijven van het wel en wee van hun afgestane kindje, hebben wij besloten een weblog te openen waarop wij een met foto's geillustreerd dagboekje bij zullen gaan houden van ons project.

Vol humor en optimisme gaan wij de ultime uitdaging aan en willen jullie graag laten meegenieten


Eerst maar alle kasten tenten luifels uit de caravan halen.
E.e.a. uitgedacht hoe we gaan demonteren natuurlijk alles nummeren is van groot belang, maar ook veel op foto zetten.
De fotos zijn heel hard nodig als we de grote puzzel in elkaar gaan zetten.

We zijn aan de voorkant begonnen, daar is de vloer zo slecht dat je bang bent om er door te zakken.
Na een hoop gepruts schroeven getimmer is de eerste bank los.
Nadat de eerste bank weg is gehaald kun je het zeil wegtrekken, sjonge jong die vloer is supernat.
Het natte is ook naar de wanden getrokken, ik ben benieuwd wat we daar gaan tegenkomen.
Eind van de dag is de tweede bank eruit.
Net voordat ik aan het vensterbankje wil beginnen moeten we naar de dierenarts jawel het konijn is voor de helft verlamd.
Na de nodige taferelen zijn we bij de arts aangekomen, deze constateerd dat het beest waarschijnlijk te enhousiast heeft gesprongen en zijn rug iets beschadigd heeft.
Hij kijgt een spuit om een zwelling in zijn rug te laten verminderen en wellicht kan hij daarna weer lopen
We zijn in ieder geval weer wat euros lichter en dinsdag moeten we terug komen.