Eindelijk was het zover: 17 april onze streefdatum waarop daisy gereed moest zijn.
Het weekend van 17 april was het weekend met een bijeenkomst van de dutchfriendssmv.
Hier komen alle smv caravans samen op een camping.
Nog voor we Daisy kochten wisten we al van dit weekend en een planning was al snel gemaakt; bepaald door de datum.
Na gemiddeld een kleine 40 tot 60 uur per week a 3 maanden lang te hebben gewerkt aan Daisy was het eindelijk zo ver ze mocht naar buiten om te gaan naar de camping in Wolfheze.
Maar eerst moesten we de spullen nog pakken, dit ging niet volgens planning aangezien de hele straat uitliep om Daisy te bewonderen.
Het leek wel of iedereen vrij had genomen om naar onze Daisy te komen kijken.
Na ongeveer een 2.5 uur mensen te hebben rond geleid kon het pakken beginnen.
Om ongeveer half vier vertrokken we, zwaaiend naar iedereen uit de straat net of we maanden weggingen en het was maar een weekend.
Afgesproken om samen met Valdemar(Brenda en Marco, Jente en Lotje) op te rijden, en in Sliedrecht kwamen we Valdemar tegen. Hartstikke leuk twee smv's 25 achter elkaar totdat beide tom tom 's een verschillende route voor de smv's had uitgestippeld. Het samenrijden was dus van korte duur Daisy reed de route over utrecht en Valdemar over Tiel en als extraatje zelfs over Nijmegen.
Al snel reden we een file in en weer een file en weer en weer. Onderweg werden we aangesproken dat onze Daisy behoorlijk piepte en inderdaad een hoog piepgehalte kwam de auto in. Gelukkig waren we bijna op de camping.
Eenmaal op de camping werden we enthousiast opgevangen door Hans en Oetse en doorverwezen naar de een plek.
Bij het uitstappen toch maar even voelen aan de wielen van Daisy, en daarvan was een wiel bloed heet!
Het hele weekend stond Daisy te schitteren van al die aandacht en positieve reacties en natuurlijke de heerlijke zon.
Joost Ingelse hoorde van het warme wiel en liep direct met een sleuteltje op zak om de remmen af te stellen. Op zondag hadden we het wiel opgekrikt zodat de rem werd afgesteld. Helaas waren wiellagers ook niet helemaal goed. Geen probleem rij straks maar langs mijn huis en krijg je een set mee. Na een goede uitleg van Joost en Erik is het maandag gelukt om het geheel zelf te klaren waar ik dan wel weer trots op ben. Het zal de volgende reis naar Texel moeten bewijzen dat ik alles goed in elkaar heb gezet.
Daisy is klaar en het moment is gekomen om deze blog af te sluiten...We hebben het met veel plezier bijgehouden en danken alle trouwe lezers voor de oprechte belangstelling.
Het is tijd om van Daisy te gaan genieten!
Groeten van Michel, Sylvia, Thom en Daan
